LAMBLIOZA
to choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego. Odpowiedzialny za nią jest pierwotniak z gatunku Lamblia intestinalis. Lamblie żyją w jelicie cienkim człowieka, a także w przewodach żółciowych i w przewodzie trzustkowym. Co pewien czas część pasożytów przekształca się w cysty, które są wydalone na zewnątrz z kałem. Lamblioza może dawać wiele objawów: wzdęcia, nudności, kurczowe bóle brzucha, biegunki, wymioty, ogólne zmęczenie, bóle głowy, bezsenność, zmiany skórne itd.
W celu stwierdzenia zakażenia należy wykonać badania laboratoryjne:
Kał
- ogólne badanie kału na obecności cyst
Pojedyncze badanie może nie przynieść rezultatów ponieważ cysty wydalane są okresowo, stąd zaleca się badanie w co najmniej 3 próbkach kału pobranych w odstępie kilku dni.
- test immunoenzymatyczny – na obecność białka GSA lamblii – wykrywane głównie w ostrym okresie choroby
Krew
- przeciwciała
skierowane przeciwko lambliom w klasie IgA i IgG
- swoiste przeciwciała w klasie A
wytwarza 100% osób zarażonych. Pojawiają się one ok. 3 tygodnia choroby i utrzymują się zwykle przez okres 3 – 4 miesiący. W niskich mianach (1:16) – nawet do 6 miesięcy. Obecność tych przeciwciał świadczy o ostrym okresie choroby.
- swoiste przeciwciała w klasie G
pojawiają się w połowie okresu ostrego, a w niskich mianach (1:16) mogą utrzymywać się nawet do 2 lat. Ich obecność w surowicy (przy braku przeciwciał w klasie IgM) wskazuje na fazę przewlekłą lub ozdrowieńczą.
